همه چیز از سنسور شروع می شود.برخلاف دماسنج پر از مایع و دماسنج دو فلزی، یک دماسنج دیجیتالی به سنسور نیاز دارد.
همه این سنسورها در صورت تغییر دما، تغییر ولتاژ، جریان یا مقاومت ایجاد می کنند.این سیگنال‌ها برخلاف سیگنال‌های دیجیتال، سیگنال‌های «آنالوگ» هستند. می‌توان از آنها برای اندازه‌گیری دما در دهان، رکتوم یا زیر بغل استفاده کرد.
دماسنج های الکترونیکی به روشی کاملا متفاوت با دماسنج های مکانیکی که از خطوط جیوه یا نشانگرهای چرخان استفاده می کنند، کار می کنند.آنها بر اساس این ایده هستند که مقاومت یک قطعه فلز (سهولت جریان الکتریسیته از طریق آن) با تغییر دما تغییر می کند.با گرمتر شدن فلزات، ارتعاش اتم ها در داخل آنها بیشتر می شود، جریان الکتریسیته سخت تر می شود و مقاومت افزایش می یابد.به طور مشابه، با سرد شدن فلزات، الکترون ها آزادانه تر حرکت می کنند و مقاومت کاهش می یابد.
در زیر دماسنج دیجیتال محبوب ما با دقت بالا برای مرجع شما است:
